Μέρα 10,απόγευμα : Πάρκο Σενκαντενέρ

Μαλλον,γρηγορα περασε η ωρα ως το μεσημερι.Θεωρησαμε πια ότι δε χρειαζοταν να μεινουμε περισσοτερο στο Μεχελεν,οποτε πηραμε το δρομο της επιστροφης στις Βρυξελλες.

Ακολουθησε το γευμα μας (πιο light,εφοσον το βραδυ θα πηγαιναμε σε καποιο ΄΄κυριλε΄΄ μαγαζι,αλλωστε ηταν η τελευταια βραδια στο Βελγιο!).Ξεκουραση για λιγο,συνοδεια ζεστης σοκολατας στο lobby του ξενοδοχειου και γραμμη για άλλο ένα σημειο των Βρυξελλων,το…

…Παρκο Σενκαντενερ.

Το εν λογω παρκο βρισκεται στην Ανω Πολη.Το ομωνυμο Παλατι,όπως και το παρκο κατασκευαστηκαν στα τελη του 19^ο αι.,ως μερος των μεγαλων σχεδιων που ειχε ο Λεοπολδος Β΄,για την επετειο της ανεξαρτησιας της χωρας.Αρχικα,η περιοχη ηταν βαλτωδης και χρειαστηκε να γινουν εργα αποστραγγισης.Υπαρχει μια πολύ επιβλητικη αψιδα Θριαμβου,βασισμενη στη αντιστοιχη γνωστη,στο Παρισι.Εκατερωθεν της αψιδας,βλεπουμε δυο πτερυγες,που δημιουργουν ημικυκλιο.Μου θυμισε τις πτερυγες στον Αγ. Πετρο. 

Καθως,η πυλη ηταν εισοδος στην πολη,η αψιδα κοσμηθηκε με το γλυπτο ΄΄Η Βραβαντη υψωνει την εθνικη σημαια΄΄.Και αυτό θυμιζει άλλο διασημο αντιστοιχο,το γλυπτο πανω στην Πυλη του Βραδεμβουργου στο Βερολινο.

Στο συγκροτημα,στεγαζονται διαφορα μουσεια (Μουσειο Αυτοκινητου,Βασιλικα μουσεια Τεχνης και Ιστοριας,Μουσειο του Στρατου).

Το αλσος περιλαμβανει δενδροφυτα μονοπατια,καποια περιστυλια,που θυμιζουν αχαια Ελλαδα  και πολλα παγκακια για να απολαυσεις την ησυχια,το πρασινο και το κελαηδημα των πουλιων!

Βγαλαμε διαφορες φωτο τη μεγαλη αψιδα,καθως και τα αγαλματα στη βαση της.Ενα πολύ ευχαριστο διαλειμμα μεσα στην πολυβουη πολη.

 Περασε η ωρα και γυρισαμε στο κεντρο,κατευθυνομενοι στο γνωστο σημειο με το αγαλματακι Μανεκεν Πις.Ολες τις μερες,περνουσαμε από εκεινο το σημειο,οπου γινοταν χαμος από κοσμο.Ακομα δεν μπορω να αντιληθφω γιατι είναι τοσο διασημο ένα αγαλματακι,ενός αγοριου που κατουραει σε μια λιμνουλα…Τελοσπαντων,το βγαλαμε 2-3 φωτο,καταφερνοντας να μην είναι κανεις ξενος μεσα στο πλανο,αυτό είναι επιτυχια!

Ειχε σκοτεινιασει και περνωντας στη Grand Place,διαλεξαμε το πολύ γνωστο εστιατοριο Τ΄Κelderke,ένα υπογειο κελαρι του 17^ου αι,με παραδοσιακες βελγικες σπεσιαλιτε.

 Μικρος χωρος,οπου καθομασταν με τους υπολοιπους θαμωνες σε αποσταση εκατοστων αλλα τουλαχιστον υπηρχε μια πολύ ομορφη ατμοσφαιρα,με χαμηλο φωτισμο.Οι πιο πολλοι ετρωγαν μυδια με πατατες τηγανητες.

  Εμεις παραγγειλαμε Lapin a la Gueuze,κουνελι σιγοβρασμενο σε μαυρη μπυρα και δαμασκηνα.Δε με ενθουσιασε,δεν εφαγα ουτε το μισο και το κουνελακι λιγο σκληρο.Ηταν δυο φορες,πιο βαρυ από το πιο βαρυ ελληνικο στιφαδο!

 Το άλλο πιατο λεγοταν Waterzooi,μια από τις top παραδοσιακες βελγικες συνταγες.Βρασμενο κοτοπουλο με βραστη πατατα,με σαλτσα που περιειχε κρεμα γαλακτος,λαχανικα,αυγα και διαφορα μπαχαρικα.Αλλος δυναμιτης αλλα πολύ καλυτερο πιατο.

Οι τιμες,τσιμπημενες αλλα καλο είναι να δοκιμαζεις κατι διαφορετικο.Δεν καθισαμε αρκετη ωρα,εφταιγε και η στενοτητα του χωρου.

Βγαινοντας,ξανα-απολαυσαμε το καθημερινο σοου με φοντο το Δημαρχειο.Τοσες φορες που περνουσαμε από την πλατεια,ποτε δε βαρεθηκαμε σε ένα τοσο επιβλητικο χωρο.

Γυριζοντας στο δωματιο,μεσα σε λιγη ωρα ετοιμασαμε τα πραγματα μας,αφου την επομενη το απογευμα θα φευγαμε.

Mέρα 10 ,πρωί : Μέχελεν

Για την προηγουμενη μερα της αναχωρησης,ειχαμε διαφορες επιλογες κατά νου.Λογω και του συννεφιασμενου καιρου τελικα καταληξαμε στο πλανο,όπως αυτό θα φανει παρακατω.

Ξανα στο γκισε και εισιτηρια για το Μεχελεν,την τελευταια πολη που θα επισκεπτομασταν κατά το ταξιδι μας.Ως εναλλακτικες επισκεψεις,ειχα βαλει επισης και τις πολεις Ναμυρ ή Ντυναν αλλα προτιμησαμε το Μεχελεν,που ηταν πιο κοντα.Θελαμε αλλωστε να δουμε και 1-2 σημεια ακομα στις Βρυξελλες.

Σε μιση ωρα περιπου,να’μαστε στο σταθμο του Μεχελεν.

Η πολη,εδρα της καθολικης αρχιεπισκοπης του Βελγιου,ηταν η πρωτη πρωτευουσα της χωρας το 1475,επι Καρολου του Φαλακρου,του πριγκηπα της Βουργουνδιας.

Πολυ ησυχη πολη,με μαλλον μικρο ιστορικο κεντρο ηταν μια ευκαρια για να χαλαρωσουμε,χωρις πολυκοσμια.Καποιες εκδηλωσεις επροκειτο να γινουν ή γινονταν και disco μουσικη του ΄80(!).

Χαλαρη ατμοσφαιρα,ηταν βεβαια και πρωι,οποτε κινουμασταν ανετα.Καμια σχεση με αυτά που συναντησαμε στη Γανδη.

Η Πλατεια της Αγορας με τα φλαμανδικα κτιρια είναι γεματη καφε και εστιατορια και συγκεντρωνει την κινηση της πολης.

Απο τη μια ο γοτθικος καθεδρικος Sint-Rombouts με το πανυψηλο καμπαναριο δεσποζει στο ένα ακρο ενώ στο άλλο,εντυπωσιαζει το δημαρχειο.

Ο καθεδρικος αρχισε να χτιζεται μετα το 1200.Προσθηκες γινονταν ως τις αρχες του 16^ου αι. Ο πυργος με τα 97 μετρα υψος και τα 514 σκαλια προκαλει το θαυμασμο.Τα αρχικα σχεδια προεβλεπαν την κατασκευη ενός πυργου 161 μ. αλλα στο τελος,δεν ευοδωθηκαν.

Το Δημαρχειο αποτελειται απο το γοτθικο τμημα,ένα παλατι με μπαροκ στοιχεια,που δεν τελειωσε και μια πιο συγχρονη κατασκευη.Αρχισε να χτιζεται από το 13^ο-14^ο αι. με την τελευταια προσθηκη  να πραγματοποιειται μεσα στον 20^ο.

Σημαιες και συνθεσεις με λουλουδια στολιζουν το γοτθικο μερος ενώ πυργισκοι στεφανωνουν το μερος του παλατιου.

Στο ισογειο,μια λοτζια εκτεινεται παραλληλα με την οδο Befferstraat να βγαζει στην πλατεια Veemarkt (η αγορα βοοειδων).

 Σε περιοπτη θεση εκει,η ιησουιτικη μπαροκ εκκλησια των Αγ.Πετρου και Παυλου,το 17^ου αι.

Γυρισαμε πισω και καναμε μια βολτα στα στενα,περιφερειακα της Grote Markt.Πολλη ησυχια,ελαχιστοι κυκλοφορουσαν στους δρομους.Ο ποταμος Dyle,δινει  μια νοτα δροσιας στο ιστορικο κεντρο.Φοβερο το αισθημα να βγαζεις φωτο με φοντο το ποταμι και να μη φοβασαι μηπως μπει κανεις στο πλανο!Τα κτιρια και από τις δυο πλευρες του ποταμου,δεν εντυπωσιαζουν τοσο πολύ αρχιτεκτονικα,όπως οι άλλες πολεις.Αλλα ειπαμε,το μυστικο είναι να απομονωνεις τα ομορφα στοιχεια και να βγαζεις εξω τα αδιαφορα.

 Διαφορες αποψεις του Μεχελεν.

 Μαλλον,γρηγορα περασε η ωρα ως το μεσημερι.Θεωρησαμε πια ότι δε χρειαζοταν να μεινουμε περισσοτερο στο Μεχελεν,οποτε πηραμε το δρομο της επιστροφης στις Βρυξελλες.