Moνή Αγ. Γεωργίου στο Σεληνάρι Λασιθίου

Στο δρόμο που ενώνει το Ηράκλειο με τον Άγιο Νικόλαο,στη χαράδρα του Σεληναρίου,βρίσκεται η μονή του Αγίου Γεωργίου.

                                        

                                            Η είσοδος της μονής

                                                  Ο κυρίως ναός     


                Ο ναός του Αγίου Γεωργίου του Σεληναριώτη είναι μικρών διαστάσεων, μονόχωρος καμαροσκέπαστος με οξυκόρυφη καμάρα, χρονολογείται στο 16ο αιώνα  ενώ κοσμείται με σύγχρονες τοιχογραφίες. 

Σύμφωνα με την παράδοση, κατά τη διάρκεια των χρόνων της Βενετοκρατίας και μετά την υποταγή της Ρόδου στους Τούρκους το 1552, κατέφυγαν και εγκαταστάθηκαν στο Βραχάσι τρεις αδελφοί από τη Ρόδο.

Ο ένας από τους αδελφούς, ο Νικόλαος, ασπάστηκε τον μοναχισμό και αποσύρθηκε στη χαράδρα του Σεληναρίου. Σε αυτόν αποδίδεται η ίδρυση του μικρού ναού του Αγίου Γεωργίου. Ο μοναχός ζούσε στο σπήλαιο στην απέναντι πλευρά του βουνού και πέθανε εκεί. Είχε μόνος του λαξεύσει τον τάφο του, του οποίου τα ίχνη εντοπίζονται στο σημείο όπου αργότερα υψώθηκε μεγάλος σταυρός, ορατός από την αυλή του ναού.

Θέα προς τη θάλασσα,στο σημείο κοντά στα όρια  με το νομό Ηρακλείου.

   Σήμερα ο ναός αποτελεί παρεκκλήσιο της σύγχρονης μονής και φέρει σύγχρονες τοιχογραφίες. Μέσα στα όρια του προσκυνήματος υπάρχει πηγή νερού.

  Ένας θρύλος για τον Άγιο Γεώργιο στο Σεληνάρι λέει ότι κάποτε ένας βοσκός που πήρε ψεύτικο όρκο το χέρι του δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από την εικόνα του Αγίου. Μετά που παραδέχτηκε ότι είπε ψέματα , αμέσως κατάφερε να φύγει...