Ειχα αποφασισει να καναμε καποια εξορμηση στη Συμη.Στο μοναστηρι του Πανορμιτη και τη χωρα της Συμης.Στο νησι πανε διαφορα καραβακια,αλλα αργα αλλα γρηγορα.Επιλεξαμε το καταμαραν,που ηταν μεν πιο ακριβο αλλα εκανε λιγοτερο χρονο και καθοταν περισσοτερο χρονο στο νησι.
Το επομενο πρωι,βρεθηκαμε να περιμενουμε το πλοιο στην Κολωνα,στο λιμανι εξω απο τα τειχη.Μετα απο λιγο,ξεκινησαμε για το μοναστηρι του Πανορμιτη.Η Μονή βρίσκεται χτισμένη στο μυχό ενός όρμου, του Πανόρμου και αποτελει ενα πολυ ομορφο στιγμυτυπο.Πίσω της υπάρχει πλαγιά ,κατάφυτη με χιλιάδες κωνοφόρα δέντρα, πεύκα και κυπαρίσσια.Ιδανικος τοπος για φωτογραφιες,απο το σημειο που σε αφηνει το πλοιο προς τη μονη και
Το μοναδικης τεχνοτροπιας,καμπαναριο δεσποζει ολογυρα.
Επισης,η κεντρική Πύλη του Μοναστηριού και το Καθολικό του Ταξιάρχου δινουν ενα μεγαλοπρεπη τονο στο χωρο, ενώ μεσα στο ναό ειναι ενυπωσιακες οι τοιχογραφίες με τα ασκητικά πρόσωπα και το ξυλόγλυπτο τέμπλο. Η θαυματουργή εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαηλ ειναι γεματη ταματα,οπως και ολος ο ναος.
Ξεχωριστη θεση καταλαμβανουν το Βυζαντινο μουσειο,οπου ειδαμε την αιθουσα με τα καραβακια,τα μπουκαλια και αλλα αφιερωματα.Παραδιπλα,υπαρχει και το Λαογραφικο μουσειο (αλλα εκει μπηκε μονο η συζυγος !).
Μετα απο καμια ωρα και ενω αρχισαν να καταφτανουν πολλων γκρουπς τουριστων,ειδικα Ρωσων,αναχωρησαμε για τη χωρα του νησιου.
Ακομα,μου ερχονται συνεχως οι εικονες με το πλοιο να πλησιαζει το λιμανι με ολα αυτα τα πολυχρωμα νεοκλασικα αρχοντικα με το χαρακτηριστικο ''ματι του βοδιου''.Πραγματικα,μοναδικο θεαμα!
Η ζεστη ηδη ηταν στο φορτε της και καθως δε φυσουσε καθολου,η ατμοσφαιρα ηταν αποπνικτικη.Αυτο σημαινε καπελακι,αντηλιακο και πολλα νερα.Περιδιαβηκαμε ολο τον παραλιακο δρομο,βγαζοντας πολλες φωτο τα διπατα και τριπατα αρχοντικα με τις διρριχτες στεγες και προχωρησαμε στα στενα δρομακια,ανακαλυπτοντας γραφικες γωνιτσες!
Δυστυχως,η ο καυσωνας και η απνοια μας απετρεψε να ανεβουμε στην κορυφη του λοφου,οπου βρισκεται το καστρο της Συμης.Next time.Θα ηταν ωραια μια διανυκτερευση εκει.
Μετα απο καποια ωρα καθισαμε για φρεσκο ψαρι και θαλασσινα,πανω στον παραλιακο.Γευτηκαμε το γνωστο συμιακο γαριδακι και αλλα θαλασσινα εδεσματα (αλλα το ψωμι επρεπε να τους το πεις να το φερουν).Μου αρεσαν επισης τα ορεκτικα (οπως παντα-τι ωραια αυτα τα γεμιστα μανιταρια!).
Ακολουθησε φραπεδια σε καφε εκει παραδιπλα,αποχαυνωση μεσα στη μεσημεριανη ζεστη!
Το απογευματακι,ικανοποιημενοι πηραμε το καταμαραν της επιστροφης.
Το υπολοιπο της μερας,ελεγε μια πρωτη βραδυνη βολτα στο Μανδρακι,την παραλιακη περιοχη και το λιμανι στη νεα πολη της Ροδου,εξω απο τα τειχη.Λοιπον δεν το περιμενα να μου αρεσει τοσο πολυ,αποδειξη οτι πραγματικα η πολη συνδυαζει πολλα πραγματα.Απο την Πυλη του λιμανιου με τους επιβλητικους πυργους διασχισαμε κατα μηκος τα τειχη και μεσα απο μια αλλη πυλη βγηκαμε στο Μανδρακι.
Περπατησαμε μεχρι την εισοδο του λιμανιου,στα διασημα ελαφια και με διαφορα ιταλικα κτισματα να αποτελουν το σκηνικο.
Εντυπωση ιδιαιτερη μου εκανε το καθαρα βενετσιανικο κτιριο,που στεγαζει αν δεν κανω λαθος τη νομαρχια.Μια μικρη απομιμηση του Παλατσο Ντουκαλε στη Βενετια!.
Αρκετες φωτο και παλι,προς τη θαλασσα,τα ελαφια,το λιμανι,το φρουριο της Γαλλιας απεναντι.
Στο τελος της βραδιας,ενα μεζεδακι στην παλια πολη με συντροφια τον ατελειωτο κοσμο να σουλατσαρει,ηταν το happy end της μερας μας!
Το επομενο πρωι,βρεθηκαμε να περιμενουμε το πλοιο στην Κολωνα,στο λιμανι εξω απο τα τειχη.Μετα απο λιγο,ξεκινησαμε για το μοναστηρι του Πανορμιτη.Η Μονή βρίσκεται χτισμένη στο μυχό ενός όρμου, του Πανόρμου και αποτελει ενα πολυ ομορφο στιγμυτυπο.Πίσω της υπάρχει πλαγιά ,κατάφυτη με χιλιάδες κωνοφόρα δέντρα, πεύκα και κυπαρίσσια.Ιδανικος τοπος για φωτογραφιες,απο το σημειο που σε αφηνει το πλοιο προς τη μονη και
Το μοναδικης τεχνοτροπιας,καμπαναριο δεσποζει ολογυρα.
Επισης,η κεντρική Πύλη του Μοναστηριού και το Καθολικό του Ταξιάρχου δινουν ενα μεγαλοπρεπη τονο στο χωρο, ενώ μεσα στο ναό ειναι ενυπωσιακες οι τοιχογραφίες με τα ασκητικά πρόσωπα και το ξυλόγλυπτο τέμπλο. Η θαυματουργή εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαηλ ειναι γεματη ταματα,οπως και ολος ο ναος.
Ξεχωριστη θεση καταλαμβανουν το Βυζαντινο μουσειο,οπου ειδαμε την αιθουσα με τα καραβακια,τα μπουκαλια και αλλα αφιερωματα.Παραδιπλα,υπαρχει και το Λαογραφικο μουσειο (αλλα εκει μπηκε μονο η συζυγος !).
Μετα απο καμια ωρα και ενω αρχισαν να καταφτανουν πολλων γκρουπς τουριστων,ειδικα Ρωσων,αναχωρησαμε για τη χωρα του νησιου.
Ακομα,μου ερχονται συνεχως οι εικονες με το πλοιο να πλησιαζει το λιμανι με ολα αυτα τα πολυχρωμα νεοκλασικα αρχοντικα με το χαρακτηριστικο ''ματι του βοδιου''.Πραγματικα,μοναδικο θεαμα!
Η ζεστη ηδη ηταν στο φορτε της και καθως δε φυσουσε καθολου,η ατμοσφαιρα ηταν αποπνικτικη.Αυτο σημαινε καπελακι,αντηλιακο και πολλα νερα.Περιδιαβηκαμε ολο τον παραλιακο δρομο,βγαζοντας πολλες φωτο τα διπατα και τριπατα αρχοντικα με τις διρριχτες στεγες και προχωρησαμε στα στενα δρομακια,ανακαλυπτοντας γραφικες γωνιτσες!
Δυστυχως,η ο καυσωνας και η απνοια μας απετρεψε να ανεβουμε στην κορυφη του λοφου,οπου βρισκεται το καστρο της Συμης.Next time.Θα ηταν ωραια μια διανυκτερευση εκει.
Μετα απο καποια ωρα καθισαμε για φρεσκο ψαρι και θαλασσινα,πανω στον παραλιακο.Γευτηκαμε το γνωστο συμιακο γαριδακι και αλλα θαλασσινα εδεσματα (αλλα το ψωμι επρεπε να τους το πεις να το φερουν).Μου αρεσαν επισης τα ορεκτικα (οπως παντα-τι ωραια αυτα τα γεμιστα μανιταρια!).
Ακολουθησε φραπεδια σε καφε εκει παραδιπλα,αποχαυνωση μεσα στη μεσημεριανη ζεστη!
Το απογευματακι,ικανοποιημενοι πηραμε το καταμαραν της επιστροφης.
Το υπολοιπο της μερας,ελεγε μια πρωτη βραδυνη βολτα στο Μανδρακι,την παραλιακη περιοχη και το λιμανι στη νεα πολη της Ροδου,εξω απο τα τειχη.Λοιπον δεν το περιμενα να μου αρεσει τοσο πολυ,αποδειξη οτι πραγματικα η πολη συνδυαζει πολλα πραγματα.Απο την Πυλη του λιμανιου με τους επιβλητικους πυργους διασχισαμε κατα μηκος τα τειχη και μεσα απο μια αλλη πυλη βγηκαμε στο Μανδρακι.
Περπατησαμε μεχρι την εισοδο του λιμανιου,στα διασημα ελαφια και με διαφορα ιταλικα κτισματα να αποτελουν το σκηνικο.
Εντυπωση ιδιαιτερη μου εκανε το καθαρα βενετσιανικο κτιριο,που στεγαζει αν δεν κανω λαθος τη νομαρχια.Μια μικρη απομιμηση του Παλατσο Ντουκαλε στη Βενετια!.
Αρκετες φωτο και παλι,προς τη θαλασσα,τα ελαφια,το λιμανι,το φρουριο της Γαλλιας απεναντι.
Στο τελος της βραδιας,ενα μεζεδακι στην παλια πολη με συντροφια τον ατελειωτο κοσμο να σουλατσαρει,ηταν το happy end της μερας μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου