Tην αλλη μερα το πρωι,ξεκινησαμε με το αυτοκινητο που ειχαμε νοικιασει για μια εκδρομουλα στην ενδοχωρα του νησιου.Ειχα βγαλει προχειρα μια διαδρομη και με μια-δυο ερωτησεις στον ξενοδοχο,κατασταλλαξα στο πλανο.
Πηραμε την παραλιακη οδο που βγαζει απο το παλιο λιμανι στο Μανδρακι και κατευθυνθηκαμε προς το αεροδρομιο.Μετα απο καποια ωρα,ευκολα καταληξαμε στην πασιγνωστη Κοιλαδα των Πεταλουδων.Ομολογω οτι δεν περιμενα να ειναι τοσο ομορφο το τοπιο,θεωρουσα οτι θα εχει τοπια οπως η Κρητη.
Για αρκετη ωρα εξερευνησαμε την περιοχη,ηταν μαγευτικα με τις πεταλουδες να πετανε ολογυρα και τον ηχο απο τους μικρους καταρρακτες να μας συντροφευει!Ως τουριστικο βεβαια σημειο,υπηρχε εισοδος στο παρκο και πωληση βαλσαμωμενων πεταλουδων.Η υπαλληλος εκει βεβαια μας ειπε οτι ειναι απο ολη την Ελλαδα!
Υστερα απο λιγο,μετα απο ενα καφεδακι στην καφετερια που ειχε εκει,συνεχισαμε για τις Επτα Πηγες.Δεν το ειχα ξανακουσει αυτο το τοπωνυμιο αλλα καποιοι ντοπιοι μας προετρεψαν να παμε προς τα εκει.Και εκει,πανεμορφο φυσικο περιβαλλον,με δεντρα,νερα (οχι,δεν κατεβηκαμε στο γνωστο τουνελ!).
Φαγαμε στη σκια των πανυψηλων δεντρων και ενω υπηρχε ηδη πολλη ζεστη,πραγματικα ηταν το κατι αλλο!
To oδοιπορικο συνεχιστηκε πλεον προς τη Λινδο.Πριν τη Λινδο,υπαρχει ενα πλατωμα σε υψηλο σημειο οπου σταματουν πολλοι για να αγνατευσουν την υπεροχη θεα και να βγαλουν φωτο.Το ιδιο καναμε και εμεις.Μοναδικο το σκηνικο,με το καστρο της Λινδου να ξεπροβαλει μεγαλοπρεπο μπροστα μας!
Παρκαραμε σε ενα σημειο πιο εξω και κατευθυνθηκαμε προς το κεντρο του χωριου.Ηδη πολλοι τουριστες ειχαν κατακλυσει το μερος,εν μεσω εξαντλητικης ζεστης,κλασικα.Χαρακτηριστικα τα λιθοστρωτα σοκακια και οι λιθοστρωτες αυλες.Αυτο το ειδαμε ακομα και στο εσωτερικο εκκλησιων!
Η αρχιτεκτονικη των σπιτιων ειναι καθαρα κυκλαδιτικη,ασυνηθιστο για τη Ροδο,τουλαχιστον κατα τη γνωμη μου.
Τριγυρισαμε αρκετη ωρα,κατω απο δυσκολες συνθηκες.Δεν ανεβηκαμε στο καστρο,με τοση ζεστη,αλλωστε δεν ειδα και κανεναν να το επιχειρει.Σταματησαμε για δροσιστικο,σε ενα καφε με πανοραμικη θεα,φανταστικα!
Δεν κατεβηκαμε ως την παραλια,παρολο που φαινοταν δελεαστικο να ριξουμε μια βουτια στα νερα αυτα!
Το απογευματακι πηραμε το δρομο της επιστροφης.
Καθ'οδον,καναμε σταση στη μονη Τσαμπικα και μετα απο λιγο ανεβηκαμε στο εκκλησακι,στην κορυφη του βουνου,περιπου 300 σκαλια αλλα με τη ζεστη που ειχε ακομα,ημασταν μουσκεμα αλλα αξιζε!
Αρχισε να σουρουπωνει και πηραμε το δρομο προς Κρεμαστη,Ιαλυσο,οπου επισης καναμε μια σταση.Φαληρακι,δε σταματησαμε εφοσον υπαρχουν στη Κρητη αντιστοιχες περιοχες.
Στον παραλιακο της Ροδου ειχε τρομερη κινηση (παραβιασα και ενα μονοδρομο,ευτυχως χωρις συνεπειες!).Βραδυ,πια,παραδωσαμε το αυτοκινητο.Μεχρι να παμε στο ξενοδοχειο απο εκεινο το σημειο,διασχισαμε ολη την παλια πολη σχεδον,οπου γινοταν το αδιαχωρητο.
Η τελευταια βραδια στη Ροδο ειχε μολις τελειωσει.
Πηραμε την παραλιακη οδο που βγαζει απο το παλιο λιμανι στο Μανδρακι και κατευθυνθηκαμε προς το αεροδρομιο.Μετα απο καποια ωρα,ευκολα καταληξαμε στην πασιγνωστη Κοιλαδα των Πεταλουδων.Ομολογω οτι δεν περιμενα να ειναι τοσο ομορφο το τοπιο,θεωρουσα οτι θα εχει τοπια οπως η Κρητη.
Για αρκετη ωρα εξερευνησαμε την περιοχη,ηταν μαγευτικα με τις πεταλουδες να πετανε ολογυρα και τον ηχο απο τους μικρους καταρρακτες να μας συντροφευει!Ως τουριστικο βεβαια σημειο,υπηρχε εισοδος στο παρκο και πωληση βαλσαμωμενων πεταλουδων.Η υπαλληλος εκει βεβαια μας ειπε οτι ειναι απο ολη την Ελλαδα!
Υστερα απο λιγο,μετα απο ενα καφεδακι στην καφετερια που ειχε εκει,συνεχισαμε για τις Επτα Πηγες.Δεν το ειχα ξανακουσει αυτο το τοπωνυμιο αλλα καποιοι ντοπιοι μας προετρεψαν να παμε προς τα εκει.Και εκει,πανεμορφο φυσικο περιβαλλον,με δεντρα,νερα (οχι,δεν κατεβηκαμε στο γνωστο τουνελ!).
Φαγαμε στη σκια των πανυψηλων δεντρων και ενω υπηρχε ηδη πολλη ζεστη,πραγματικα ηταν το κατι αλλο!
To oδοιπορικο συνεχιστηκε πλεον προς τη Λινδο.Πριν τη Λινδο,υπαρχει ενα πλατωμα σε υψηλο σημειο οπου σταματουν πολλοι για να αγνατευσουν την υπεροχη θεα και να βγαλουν φωτο.Το ιδιο καναμε και εμεις.Μοναδικο το σκηνικο,με το καστρο της Λινδου να ξεπροβαλει μεγαλοπρεπο μπροστα μας!
Παρκαραμε σε ενα σημειο πιο εξω και κατευθυνθηκαμε προς το κεντρο του χωριου.Ηδη πολλοι τουριστες ειχαν κατακλυσει το μερος,εν μεσω εξαντλητικης ζεστης,κλασικα.Χαρακτηριστικα τα λιθοστρωτα σοκακια και οι λιθοστρωτες αυλες.Αυτο το ειδαμε ακομα και στο εσωτερικο εκκλησιων!
Η αρχιτεκτονικη των σπιτιων ειναι καθαρα κυκλαδιτικη,ασυνηθιστο για τη Ροδο,τουλαχιστον κατα τη γνωμη μου.
Τριγυρισαμε αρκετη ωρα,κατω απο δυσκολες συνθηκες.Δεν ανεβηκαμε στο καστρο,με τοση ζεστη,αλλωστε δεν ειδα και κανεναν να το επιχειρει.Σταματησαμε για δροσιστικο,σε ενα καφε με πανοραμικη θεα,φανταστικα!
Δεν κατεβηκαμε ως την παραλια,παρολο που φαινοταν δελεαστικο να ριξουμε μια βουτια στα νερα αυτα!
Το απογευματακι πηραμε το δρομο της επιστροφης.
Καθ'οδον,καναμε σταση στη μονη Τσαμπικα και μετα απο λιγο ανεβηκαμε στο εκκλησακι,στην κορυφη του βουνου,περιπου 300 σκαλια αλλα με τη ζεστη που ειχε ακομα,ημασταν μουσκεμα αλλα αξιζε!
Αρχισε να σουρουπωνει και πηραμε το δρομο προς Κρεμαστη,Ιαλυσο,οπου επισης καναμε μια σταση.Φαληρακι,δε σταματησαμε εφοσον υπαρχουν στη Κρητη αντιστοιχες περιοχες.
Στον παραλιακο της Ροδου ειχε τρομερη κινηση (παραβιασα και ενα μονοδρομο,ευτυχως χωρις συνεπειες!).Βραδυ,πια,παραδωσαμε το αυτοκινητο.Μεχρι να παμε στο ξενοδοχειο απο εκεινο το σημειο,διασχισαμε ολη την παλια πολη σχεδον,οπου γινοταν το αδιαχωρητο.
Η τελευταια βραδια στη Ροδο ειχε μολις τελειωσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου